Wacław Tabaka (1886-1960)
Urodził się 10.09.1886 r. w Miłosławiu, powiat wrzesiński, jako syn Melchiora i Marii z domu Jankowiak.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu szeregowca w Pionier Kompanie numer 345 z 7. Brygady Piechoty. Jednostka wojskowa walczyła w składzie 222. Dywizji. Podczas walk na froncie zachodnim nad Sommą w okolicach Lesboeufs, Le Transloy, Laonnois został wzięty do niewoli i przebywał w obozie w Fort Asnieres, skąd został przeniesiony do Le Puy 8.01.1917 r. Od 25.09.1917 r. znajdował się wskutek złamania kości w szpitalu w Saint Etienne.
Zweryfikowany jako powstaniec wielkopolski w Kole Wilda w Poznaniu 19.09.1934 r. pod numerem 12053.
W tym samym dokumencie znajduje się zarówno wpis, że służył w Armii Hallera, jak i że zwerfikowano go jako powstańca wielkopolskiego.
Z zawodu był mechanikiem. Mieszkał w Poznaniu, między innymi przy ulicy Półwiejskiej. Ożenił się w 1922 r. z Kazimierą Budzyńską.
Został pochowany na cmentarzu junikowskim 14.05.1960 r.
