Marcin Szarzyński (1893-?)
Urodził się 12.10.1893 r. w Bieganowie jako syn Ignacego i Katarzyny z domu Janiszewskiej.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu szeregowca w 4. Kompanii Infanterie-Regiment von Alvensleben (6. Brandenburgisches) numer 52 z Krosna Odrzańskiego. Podczas walk na froncie zachodnim we Flandrii w 1915 został ranny. Jednostka wojskowa walczyła w składzie 5. Dywizji. Pod koniec wojny wcielony został do 9. Kompanii Reserve-Infanterie-Regiment numer 52 z Gubina. Jednostka ta walczyła w składzie 5. Dywizji, a następnie w składzie 107. Dywizji. Od 21.11.1917 r. Dywizja zaangażowana była w walkach na południowo-zachodnim kierunku od Cambrai, na linii Noyelles -– Rumilly. Wtedy pod Cambrai dostał się do niewoli 21.11.1917 r. Przebywał od 26.11.1917 r. w obozie jenieckim o kodzie Co. 141.
Ożenił się w 1920 r. z Marianną Siemiątkowską z Zielińca, z którą miał dzieci: Romana (1921-1945), Marcina (1922), Leokadię (1925), Józefa (1928) i Helenę (1930).
Rodzina mieszkała w Mystkach i Bieganowie. W latach 30 XX wieku mieszkał w Budziłowie.
