Andrzej Sobczak (1884-1952)
Urodził się 21.11.1884 r. w Kaczkowiźnie, parafia Żychlin (powiat kutnowski, woj. łódzkie), jako syn Michała i Marianny z domu Sobolewskiej.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu szeregowca w 6. Kompanii Infanterie-Regiment Vogel von Falckenstein (7. Westfälisches) numer 56 z Wesel (miasto powiatowe w zachodniej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Düsseldorf).
Pod koniec wojny jednostka wojskowa walczyła w składzie 14. Dywizji. Podczas bitwy na froncie zachodnim prawdopodobnie 23.10.1917 r. w okolicach Verdun, (Laffaux, Richecourt, Seichprey) został wzięty do niewoli i przebywał w obozie w Orleans, a od 23.11.1917 r. w Le Puy. Skierowany do szpitala w Saint Etienne 12.02.1918 r. z powodu zapalenia kaletki stawu kolanowego.
Ożenił się z Wiktorią Neumann (13.12.1897 Jerka – 19.05.1984 Jarocin). W małżeństwie urodziły się córki Helena (ur. w 1921 r.) i Anna (ur. w 1924 r.). Mieszkał we Wrześni przy ul. Gnieźnieńskiej.
Zmarł 12.02.1952 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Jarocinie.
