Józef Dzierla (1897-1986)
Urodził się 27.02.1897 r. w Galewie, gmina Dobrzyca, powiat pleszewski, jako syn Jana i Petroneli z domu Parysek.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu Füsilier (fizylier, szeregowiec) w 12. Komoanii 4. Garde-Regiment zu Fuß z Berlina. W 1915 r. walcząc na froncie wschodnim na terenie Polski został ranny. Jednostka wojskowa walczyła w składzie 1. Garde-Division. Pod koniec wojny został wcielony do 8. Kompanii Infanterie-Regiment Graf Tauentzien von Wittenberg (3. Brandenburgisches) numer 20. Ta jednostka wojskowa walczyła wtedy w składzie 5. Garde-Division. Prawdopodobnie w maju 1917 r. podczas walk o wzgórza Chemin des Dames, w trójkącie Laon, Soissons i Reims w północnej Francji został wzięty do niewoli. Wstąpił do Armii Hallera pod pseudonimem Jan Derengowski i brał udział w obronie Lwowa. Był sanitariuszem.
Wrócił w rodzinne strony w 1920 r.
Zawarł związek małżeński z Marianną Mróz (1898-1989) z Galewa. Ich dzieci to: Marianna (1923 – 2015), Joanna (1924 – 2013), Leon (1926 – 2018), Marian (1928 – 1989), Wanda (1930 – 2003), Teresa (1934), Kazimiera (1936), Józef (1937 – 2017), Kazimierz (1942 – 2005), Irena (1946).
Zmarł 7.02.1986 r. we Wszemborzu i tam został pochowany na cmentarzu parafialnym.
