Antoni Twardy (1894-1942)
Urodził się 8.05.1894 r. w Bieganowie, powiat wrzesiński, jako syn Tomasza i Franciszki z domu Staszak.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu szeregowca w 5. Kompanii 9. Westpreußisches Infanterie-Regiment numer 176 z Chełmna. Jednostka wojskowa walczyła w składzie 35. Dywizji.
Podczas walk na froncie zachodnim nad Sommą w okolicach Herbecourt, Estrees-Deniecourt, Belloy-en-Santerre, las L’Étoile w lipcu 1916 r. został wzięty do niewoli i przebywał w obozie o kodzie Z.d.A., przeniesiony 17.05.1917 r. do Le Puy.
Z zawodu był robotnikiem. W 1921 r. zawarł w Stawie związek małżeński z Wiktorią Głowacką z Wólki (ur. 22.08.1895 r. w Wólce, zm. 6.02.1969 r. w Poznaniu), córką Antoniego i Marianny z domu Obarskiej. Z nią miał troje dzieci: urodzonego w Wólce Józefa (1922-1981) oraz urodzonych w Strzałkowie Stanisława (1924) i Teresę (1929-2014) po mężu Stebach.
Antoni Twardy zmarł 29.05.1942 r. w Strzałkowie i tam został pochowany.
Jego żona mieszkała ostatnio przy ul. Nowej w Strzałkowie. Będąc już wdową wyprowadziła się ze swoją córką Teresą i jej rodziną w latach 50. do Poznania. Tam zmarła. Po śmierci została pochowana w grobie męża na cmentarzu w Strzałkowie. Ich grób nie zachował się.
