Józef Szarzyński (1892-?)
Urodził się 28.06.1892 r. w Bieganowie, powiat wrzesiński, jako syn Ignacego i Katarzyny z domu Janiszewskiej.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu szeregowca w 10. Kompanii Infanterie-Regiment Graf Barfuß (4. Westfälisches) numer 17 z Mörchingen (Lotaryngia). Jednostka wojskowa walczyła w składzie 42. Dywizji, która od 24 września 1914 r. walczyła na froncie zachodnim nad Sommą w miejscowościach Chilly (miejscowość we Francji, w departamencie Somma) i Maucourt (miejscowość we Francji, w departamencie Somma). Wówczas 8.10.1914 r. został wzięty do niewoli. Przebywał w obozie w Oleron, a następnie w Le Puy od 14.07.1915 r., ale także w Montluçon i ponownie od 19.07.1917 r. w Le Puy. Wstąpił do Armii Hallera pod pseudonimem Starziński.
Odznaczony Krzyżem Niepodległości.