Jan Michał Solecki (1894-1920)
Urodził się 11.06.1894 r. w Targowej Górce, powiat wrzesiński, jako syn Michała i Marii z domu Koteckiej.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu szeregowca 3. Kompanii Colbergsches-Grenadier-Regiment Graf Gneisenau (2. Pommersches) numer 9. Jednostka wojskowa walczyła w składzie 3. Garde-Infanterie-Division. Dywizja opuściła front pod Ypres (Zonnebecke) na początku listopada 1917 r. Następnie ulokowana w okolicach Gandawy 22 listopada 1917 r. weszła do akcji pod Cambrai w pobliżu lasu Bourlon. Tam Jan Solecki został 27.11.1917 r. wzięty do niewoli angielskiej. Przebywał w obozie o kodzie Co. 148.
Po wstąpieniu do Armii Hallera we Francji służył w 2. Pułku Strzelców Polskich przemianowanego na 2. Pułk Strzelców Pieszych i dalej 44. Pułk Strzelców Kresowych (powstał w obozach Mayenne i Mamers). 13.04.1919 r. Pułk wyruszył do Polski i stanął w Chełmie. Skierowany na Wołyń.
Z zawodu był rolnikiem.
Zmarł wskutek chorób 20 albo 22.01.1920 r. w Modlinie.
