Antoni Rajkowski (1891-1970)
Urodził się 24.04.1891 r. w Zielińcu, powiat wrzesiński, jako syn Władysława i Marianny z domu Przybylskiej.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu szeregowca jako rezerwista początkowo w 10. Kompanii Infanterie-Regiment Graf Kirchbach (1. Niederschlesisches) numer 46 z Wrześni.
Jesienią 1914 r. został podczas walk ranny. Następnie służył w 3. Kompanii Infanterie-Regiment von der Goltz (7. Pommersches) numer 54 z Kołobrzegu i Koszalina. Jednostka wojskowa walczyła w składzie 36. Dywizji Rezerwowej. Podczas bitwy na froncie zachodnim dywizja walczyła najpierw w rejonie Roules, a po 15 października pod Thielt (17.10.), Deyzne (26.10.), Ecke (2.11). Wtedy Antoni Rajkowski został wzięty do niewoli. Dywizja została wycofana z frontu 4.11.1918 r. i już nie weszła ponownie do walki. Antoni Rajkowski będąc jeńcem wstąpił do Armii Hallera we Francji.
15.01.1922 r. zawarł związek małżeński w Zielińcu z wdową Wiktorią Filipiak z domu Przybylską (1889-1971), córką Ludwika i Józefy z d. Szalata. Z ich małżeństwa urodziły się dzieci: Teresa (1922-1981), Leon (1925-2005), Edmund (1929-1998), Stanisław (1931-2002) i Leokadia (1934-1989) z męża Lemańska.
Prowadził własne gospodarstwo rolne w Zielińcu. Był jednym z dwóch rolników z tej wsi, którzy nie przystąpili do spółdzielni, za co władze komunistyczne prześladowały go.
Zmarł 3.11.1970 r. w Zielińcu i tam został pochowany na cmentarzu.
