Piotr Kazimierz Spes (1885-1940)
Urodził się 9.09.1885 r. w Komarówce (powiat Brzeżany województwo tarnowskie), jako syn leśniczego Michała i Anny z domu Strzeszkowskiej.
Ukończył pięć klas gimnazjum w Brzeżanach. Następnie został wcielony w skład armii austro-węgierskiej. Tu ukończył szkołę podoficerską. Walczył na frontach: rosyjskim, rumuńskim i włoskim.
W 1918 r. służąc jako dowódca plutonu w 7. Pułku Ułanów dostał się na froncie włoskim do niewoli. Z końcem 1918 r., w stopniu sierżanta sztabowego wstąpił do Armii Hallera, z którą w maju 1919 r. wrócił do Polski. Od 1919 r. służył w Wojsku Polskim. Ukończył pięciomiesięczny kurs w Szkole Podoficerów Zawodowych Piechoty numer 2 w Grudziądzu.
W 1920 r., służąc w 3. Pułku Strzelców Podhalańskich, brał udział w walkach na froncie bolszewickim. Został ranny pod Kijowem. W sierpniu 1924 r. awansowano go na stopień oficerski podporucznika. Następnie został wcielony do 68. Pułku Piechoty we Wrześni. Dowodził plutonem, a następnie był oficerem żywnościowym i płatnikiem Pułku. Posiadał stopień porucznika ze starszeństwem 1.01.1925 r.
W stan spoczynku przeszedł w 1931 r. z przydziałem do kadry Okręgu Korpusu VII i prowadził kasyno oficerskie 68. Pułku Piechoty.
Mieszkał we Wrześni, był żonaty z Gizelą Fiałkowską, z którą miał córkę Marię.
Podczas wojny obronnej w 1939 r. trafił do niewoli radzieckiej. W oparciu o stan zapisów obozowych w kwietniu 1940 r. był osadzony w jenieckim obozie w Kozielsku. Według listy z 27 kwietnia 1940 r. o numerze 052/1 został przekazany 28 kwietnia 1940 r. do dyspozycji naczelnika NKWD na obwód smoleński. Zamordowany 30 kwietnia 1940 r. i pochowany w Lesie Katyńskim.
Odznaczony Medalem Niepodległości.
Postanowieniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego z 5.10.2007 r. awansowany pośmiertnie na stopień kapitana.