Stanisław Sobczak (1895-1951)
Urodził się 26.04.1895 r. w Stefanowie, powiat wrzesiński (folwark w okolicach Obłaczkowa), jako syn Michała i Marianny z domu Soból (pisana również jako Sobolewska, Sobol, w pruskich aktach Zobol, Zobul).
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu szeregowca początkowo w 12. Kompanii Reserve-Infanterie-Regiment numer 39 z Krefeld, a następnie w 7. Kompanii Infanterie-Regiment Prinz Friedrich der Niederlande (2. Westfälisches) numer 15 z Minden (miasto powiatowe w środkowej części Niemiec, w kraju związkowym Nadrenia Północna-Westfalia, w rejencji Detmold). Pod koniec wojny jednostka wojskowa walczyła w składzie 13. Dywizji. Dywizja poniosła klęskę podczas bitwy na froncie zachodnim 23.10.1917 r. w okolicach Verdun, (Laffaux, Richecourt, Seichprey). Wyczerpana walkami dywizja skierowała się na farmę Mennejean. Do niewoli trafiło wówczas 47 oficerów i 1548 jeńców. Prawdopodobnie wówczas trafił do niewoli i przebywał w obozie w Orleans i od 23.11.1917 r. w Le Puy.
Ożenił się w 1921 w Gozdowie z Heleną Nowak (1901-1975).
Zmarł we Wrześni 5.05.1951. Spoczywa na cmentarzu komunalnym z żoną Heleną, która zmarła 19.02.1975 r.
