Michał Radziński (1892-1966)
Urodził się 21.09.1892 r. w Grzybowie Rabieżycach, wówczas powiat witkowski obecnie wrzesiński, jako syn Marcina i Heleny z domu Polewskiej.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu Unteroffizier (podoficer) w 10. Kompanii Colbergsches-Grenadier-Regiment Graf Gneisenau (2. Pommersches) numer 9 ze Stargardu. Podczas walk był ranny 4.02.1915 r. oraz w połowie 1916 r. Jednostka wojskowa walczyła w składzie 3. Dywizji Grenadierów. Podczas bitwy na froncie zachodnim w okolicach Cambrai został wzięty do niewoli 27.11.1917 r. w Lesie Bourlońskim (Bourlon – miejscowość we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Pas-de-Calais). Przebywał w obozie o kodzie Co. 148 od 30.11.1917 r.
W 1937 r. zamieszkał przy ul. Dzieci Wrzesińskich 2.
Zawarł związek małżeński z Władysławą Frąckowiak (ur. w 1905 r.) z Obórki powiat gnieźnieński.
Zmarł 3.05.1966 r. we Wrześni.
