Franciszek Janowiak (1880-?)
Urodził się 8.09.1880 r. w Piotrkowicach, powiat żniński, jako syn Michała i Antoniny z domu Niewolak.
Podczas I wojny światowej został powołany do służby wojskowej i wcielony do armii niemieckiej. Służył w stopniu sierżanta w 5. Kompanii Infanterie-Regiment numer 345. Połączony pułk piechoty Leimbach-Zerener został przemianowany na 345. Pułk Piechoty i wszedł w skład Brygady Griepenkerl z Korpusu Dickhut-Thorn z Torunia.
Jednostka wojskowa walczyła w składzie 87. Dywizji Piechoty. Pod koniec wojny 87. Dywizja Piechoty walczyła w okolicach Cambrai, pod Villers Guislaini Walincourt. W październiku 1918 r. walczyla na linii Chateau Salins, a następnie Haut Bugny i Rocquigny. Prawdopodobnie wówczas został wzięty do niewoli.
Ożenił się 21.03.1914 w Dortmundzie (Westfalia) z Marianną Pietrzak (1886-1956), przysposabiając jej syna Mieczysława. W małżeństwie urodzili się synowie Edmund (1919 r.) i Teodor (1929 r.) i córka Marta Maria (1922).
Mieszkał we Wrześni, ul. Warszawska 10 i Sienkiewicza 4, a w 1959 r. przeprowadził się do Pruszkowa i zamieszkał tam przy ul. Hortensji.